"Από τότε που η ενδοοικογενειακή βία απέκτησε κυρίαρχη θέση στην κοινωνικοπολιτική ατζέντα της Ε.Ε, το επίκεντρο των παρεμβάσεων βασίστηκε στις γυναίκες και στα παιδιά με σκοπό την προστασία τους και την απομάκρυνση από ένα επιβλαβές περιβάλλον. Δόθηκε πολύ λιγότερη προσοχή στους δράστες ενδοοικογενειακής βίας, παρά την έρευνα που δείχνει ότι πολλοί από αυτούς επαναλαμβάνουν τη βίαιη συμπεριφορά σε μελλοντικές τους σχέσεις.

     Τα προγράμματα δραστών διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διακοπή του κύκλου της βίας και της εκ νέου διάπραξης αδικήματος. Ωστόσο, παρόλο που τέτοια προγράμματα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ασφάλειας των θυμάτων και των συντονισμένων απαντήσεων της κοινωνίας των πολιτών, έχουν λάβει λιγότερη υποστήριξη και λιγότερη προσοχή συγκριτικά με άλλα ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας. Η πλειονότητα των δραστών δεν θα αλλάξει τη συμπεριφορά του χωρίς δομημένη και υποχρεωτική παρέμβαση και τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας θα εξακολουθούν να βρίσκονται σε κίνδυνο εάν δεν αναληφθεί δράση και ως προς αυτή την πλευρά της ιστορίας: τους Δράστες ενδοοικογενειακής βίας".